Δήμος Νεάπολης Μέρος΄ΣΤ(Καλλιστράτι,Λευκοθέα,Περιστέρα)

Συνεχίζοντας την φωτογραφική μας πορεία στα χωριά της Νεάπολης θα σταθούμε στο Καλλιστράτι στην Λευκοθέα και την Περιστέρα,και στην συνέχεια θα επεκταθούμε και στα υπόλοιπα χωριά της Νεάπολης.

ΤΟ ΚΑΛΛΙΣΤΡΑΤΙ

Ο οικισμός ιδρύθηκε το 1800 από κατοίκους της Ηπείρου ή και της Στερεάς Ελλάδας και από τότε διατηρεί το όνομα Καλλιστράτι. Κατοικείται από 15 κατοίκους το χειμώνα και 80 το καλοκαίρι, ενώ υπάρχουν και αρκετοί μετανάστες.

"Το Μοναστήρι Του Αγίου Γεωργίου Καλλιστρατίου(παλαιομονάστηρο)''

Στο μέρος όπου σήμερα είναι κτισμένος ο Ναός του Αγίου Γεωργίου ο ενοριακός του Καλλιστρατίου,υπήρχε κατά την παράδοση Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου.
Ο Μητροπολήτης Νεόφυτος στον κατάλογο των χωριών τη δικαιοδοσίας του της επαρχίας Σισανίου γράφει:''Χωρίον:Καλλιστρατινού Εν Ω Και Εκκλησία Του Αγίου Γεωργίου Του Βουλλοκόπου ανεγερθείσα επί της Βασιλείας Βασιλέων Ρωμαίων Κομνηνών και Πορφυρογέννητου και Άννης Βασιλείσης.''
Ο Ναός ήταν κτισμένος στο χρόνια των Κομνηνών(1081-1185), ήταν χαμηλός κάπως υπόγειος με σιδερόφρακτα παράθυρα Βυζαντινού ρυθμού Αγιογραφιμένος.Η παράδοση ομιλεί για Μοναστήρι που καταστράφηκε και σώθηκε μόνο ο Ναός.το 1797 όταν γράφει ο Νεόφυτος δεν υπάρχει Μοναστήρι αλλά μόνο Εκκλησία,αυτή που κατά την παράδοση ήταν καθολικό Μοναστηριού.
Οι Κονιάροι(Τούρκοι από τα Καλιάρια) αποκαλούσαν τον Ναό "Κιμπάρ Αη-Γιώρ" δηλαδή περήφανο Αη΄Γιώργη.Η Εκκλησία των Βυζαντινών χρόνων σώζονταν ως το 1915 οπότε κατεδαφίστηκε και χτίστηκε καινούρια που ανανεώθηκε το 1953
Σε αυτήν εντοίχισαν στο υπέρθυρο της δυτικής εισόδου λιθανάγλυφη πλάκα με δικέφαλο υπόλειμα της Εκκλησίας των Βυζαντινών χρόνων που η παράδοση θέλει καθολικό Μοναστηριού.

Βιβλιογραφια:1)Αναστασίου Νικολάου Δάρδα"Τα Μοναστήρια της Μητρόπολης Σισανίου Και Σιατίστης" Θεσσ..1993
2)Αλεξάνδρου Δάφνη(Αδαμίδη)"Το χωριό Καλλιστράτι"
του ιδίου "Βο'ι'ακή ζωή"τεύχος 60(1882) "Παλαιοχώρια"σελ 23


Η ΛΕΥΚΟΘΕΑ

Παλιότερα ονομαζόταν "Χουτούρι". Ο οικισμός δημιουργήθηκε από μετανάστες της Ηπείρου την εποχή της τουρκοκρατίας, περίπου το 1680. Τη χειμερινή περίοδο κατοικείται από 35 άτομα, ενώ το καλοκαίρι από 85. Ένας μεγάλος αριθμός - 100 άτομα - έχει μεταναστεύσει στις χώρες: Αμερική, Αυστραλία, Αφρική, Βραζιλία και Γερμανία.

Η ΠΕΡΙΣΤΕΡΑ

Η Περιστέρα βρήσκεται δίπλα στο Καλλιστράτι και η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Μαρτίτσιον ή Μαρτίστιον και η μετονομασία του χωριού πραγματοποιίθικε στις 20/8/1927 όπως και στα περισώτερα χωριά της περιοχής εκείνη την περίοδο,η Εκκλησία του χωριού είναι των Παμμεγήστων Ταξιαρχών και πανυγηρίζει στης 6 Σεπτεμβρίου όπου τιμάται το Εν Χωναίς Θαύμα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ,μια εορτή που τιμάται σε λίγες περιοχές της Ελλάδας.



''Το Εν Χωναίς Θαύμα Του Αρχαγγέλου Μιχαήλ''

Την περίοδο που ο Άγιος Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος,
πέρασε από την Ιεράπολη της Φρυγίας για να φωτίσει και να
οδηγήσει τους ανθρώπους που ζούσαν στο σκοτάδι της
ειδωλολατρίας, προφήτευσε ότι πρόκειται να αναβλύσει κοντά
στον τόπο εκείνο αγίασμα, τιμώμενο στον Αρχάγγελο Μιχαήλ,
από τον οποίο πρόκειται να επιτελεσθούν πλήθος
θαυματουργικών ιάσεων.
Πράγματι στις Κολλασαίς της Φρυγίας ανάβλυσε το
θαυματουργό αγίασμα του Ταξιάρχου Μιχαήλ, και όποιος
προσέρχονταν σε αυτό με πίστη, λάμβανε την ίαση της ασθενείας
του.
Κάποιος πλούσιος ειδωλολάτρης, που η κόρη του ήταν
κωφάλαλη, είδε ένα όνειρο που τον καλούσε να φέρει το παιδί
του στο αγίασμα του Ταξιάρχου και εκεί θα εθεραπεύετο.Όταν
ξύπνησε πήρε την κόρη του και πήγε στο αγίασμα και όταν της
έδωσε να πιεί αμέσως θεραπεύτηκε. Μπροστά στην τόσο μεγάλη
ευεργεσία του Θεού, ασπάστηκε τον Χριστιανισμό και
βαπτίσθηκε μαζί με ολόκληρη την οικογένεια του. Από
ευγνωμοσύνη για την θαυματουργική θεραπεία έκτισε περικαλλή
Ναό προς τιμήν του Αρχαγγέλου Μιχαήλ.
Αφού πέρασαν περίπου ενενήντα χρόνια από το θαύμα αυτό
κάποιο παιδί από της Ιεράπολη, του οποίου το όνομα ήταν
Άρχιππος, ήρθε και εγκαταστάθηκε στο Ναό αυτό ως νεωκόρος,
αφιερωμένος στον Θεό.Ήταν άνθρωπος με θερμή πίστη και πολύ
ασκητική ζωή. Αγωνιζόταν καθημερινά να υποτάξει τα πάθη και
να εισέλθει στη Βασιλεία των Ουρανών.
Οι ειδωλολάτρες της περιοχής εκείνης κινούμενοι από φθόνο,
καθώς έβλεπαν το πλήθος των ανθρώπων που προσέτρεχαν εκεί
ζητώντας τη Χάρη του Θεού και τις μεσιτείες του Αρχαγγέλου,
αποφάσισαν το εξής:
Από την περιοχή εκείνη περνούσαν δύο ποταμοί, ο Κούφος και ο
Λυκόστρατος.Άρχισαν λοιπόν να σκάβουν για να ενώσουν τα
δύο ποτάμια και να τα στρέψουν επάνω στο αγίασμα και το Ναό,
ώστε να παρασύρουν τα πάντα στο πέρασμα τους.
Ο Άρχιππος, βλέποντας τις ενέργειες των ειδωλολατρών άρχισε
να προσεύχεται στον Κύριο και στον Άγιο Ταξιάρχη για τη
σωτηρία του αγιάσματος.Όταν τα νερά άρχισαν να κατεβαίνουν
ακριβώς μπροστά από το Ναό, χτύπησε με το ακόντιο που
κρατούσε στα χέρια του το έδαφος και δημιούργησε ένα άνοιγμα
μέσα στο οποίο έπεφτε το νερό των ποταμών και έβγαινε από την
απέναντι πλευρά του Ι. Ναού. Με τον θαυματουργικό αυτό τρόπο
ο Μέγας Αρχιστράτηγος έσωσε το Ναό από βέβαιη καταστροφή.
Επειδή το άνοιγμα που δημιουργήθηκε από το χτύπημα του
Ταξιάρχου έμοιαζε με χωνί, η περιοχή μετονομάστηκε από
Κολλασαίς σε Χώναις της Φρυγίας, προς πιστοποίηση και αιώνια
ανάμνηση του θαύματος, και η Αγία μας Εκκλησία καθιέρωσε να
εορτάζουμε την ανάμνηση του θαύματος προς Δόξαν Θεού και
εις τιμήν και μνήμην του Παμμεγίστου Μιχαήλ και προς ωφέλεια
των ευσεβών και Ορθοδόξων Χριστιανών, ώστε να ενισχύονται
στον πνευματικό τους αγώνα κατά των παγίδων του διαβόλου.